Wyobrażenia a rzeczywistość

Pamiętacie scenę z Harrego Pottera, gdy bohaterowie zamieniali istoty, których się bali w coś śmiesznego? Jest to jeden ze sposobów, aby zwalczyć lęk. A może tłumaczyliście własnemu dziecku, które bało się występu publicznego, aby pomyślało sobie, że jest samo na scenie i nie ma publiczności, tak jakby było samo w swoim pokoju i np. tańczyło przed lustrem. Nie doceniamy siły wyobraźni, a wierzcie mi, że jest ona  bardzo często pomocna.  

To, w jaki sposób reagujemy na różne sytuacje wypływa z naszego doświadczenia, ale zarówno z naszych wyobrażeń. W wizualizacji możemy odnaleźć nasz  potencjał psychiczny i dzięki odpowiedniemu tworzeniu wizualizacji możemy zmienić nasze nastawienie, postrzeganie rzeczywistości, a nawet w konsekwencji nasze życie. Odpowiednia wizualizacja potrafi całkowicie zmienić nasz stan emocjonalny, bo to obrazy mają bezpośredni wpływ na naszą neurologię. A jeszcze, jak do wizualizacji dodamy afirmację, wtedy z pewnością osiągniemy to, co zamierzaliśmy osiągnąć. Czyli najpierw tworzymy obraz, a potem powtarzamy pozytywne twierdzenia na temat własnej osoby, co ma prowadzić do identyfikacji  z ich treścią. Proste? Nie. To wcale nie jest proste, ale możliwe.  

To, w jaki sposób wyobrażasz sobie swoje życie rzutuje na nie. Nasze myśli i wyobrażenia sprawiają, że działamy w sposób z nimi zgodny. Zacznijmy działać świadomie, bo od nas zależy, jakiej treści będą nasze obrazy wewnętrzne i jaki przyniosą skutki. Powtórzę….od naszego wyobrażenia zależy nasz stan emocjonalny, a on doprowadza do tego, że obieramy dany kierunek  działania.  

Wmawiamy dziecku, że jest zdolne i ono na tyle w to wierzy, że nie chce tej wiary zakłócić. Mówimy, że samo sobie poradzi z zadaniami na niego nałożonymi i sobie radzi, a przy tym wierzy w swoje siły i staje się bardziej samodzielne. Czy faktycznie w stosunku do innego rówieśnika jest bystrzejsze? Na początku wcale nie musiało takie być, ale pewne oczekiwania i wyobrażenia sprawiły, że takie się stało, zgodnie z efektem Pigmaliona.

Czym jest efekt Pigmaliona? Polega na spełnianiu się pozytywnego oczekiwania wobec kogoś dlatego, że to pozytywne oczekiwanie sobie wytworzyliśmy. Efekt Pigmaliona to zjawisko, zgodnie z którym ludzie wykazują tendencję do zachowywania się zgodnie z tym, czego oczekują od nich inni.

Pigmalion w mitologii greckiej był królem Cypru, który stworzył posąg kobiety idealnej, zakochał się w niej, a następnie poprosił Afrodytę,  by go ożywiła. I tak też uczyniła. Szkoda, że w sposób dosłowny nie możemy tego przenieść na realia, ale możemy zawsze wykorzystać naszą siłę wyobraźni w dążeniu do celu. Jednak co jest istotne, musimy zajrzeć w głąb siebie i zapytać samego siebie o swoje możliwości i chęci. Emocje, które niosą ze sobą nasze wyobrażenia sprawiają, że w danej chwili, albo się boimy, albo stawiamy czoło czemuś, co wydawało się początkowo niemożliwym do osiągnięcia.

Gdyby tak kilka osób podeszło do Ciebie i powiedziało, że nie potrafisz czegoś, w czym (w rzeczywistości) akurat jesteś bardzo dobry? Oczywiście byłoby to kłamstwo, ale gdybyś był łatwowierny to czy zaniechałbyś robienia tego, co doskonale umiesz? Nie powielajmy myśli narzuconych przez innych, lecz twórzmy nowe, swoje, które będą tworzyć naszą rzeczywistość w pozytywny sposób. Czasem efekt Pigmaliona jest dobry, ale czy często?

Wszystko to, co powstanie w ludzkim umyśle, prędzej czy później przenika do rzeczywistości. To od ciebie zależy w jaki sposób spojrzysz na świat i pokolorujesz go.

A to, jakie masz wyobrażenia o swoim życiu, będą rzutowały na rzeczywistość, bo siła ludzkich myśli wpływa na kształtowanie się rzeczywistości. Tak po prostu jest.