Dobry szef, czyli jak sprostać wymogom rozsądnego kierowania?

Okazuje się, że rozważań dotyczących dobrego kierowania jest bardzo wiele, stąd można przypuszczać, że odpowiedź na pytanie jak być dobrym szefem wcale nie jest oczywista i łatwa. Samo pojęcie dobra może rodzić wiele niejasności. Pytając dziecka o pojęcia dobra możemy usłyszeć, że dobry jest ten, kto ma dobre serce. I w zasadzie na tym moglibyśmy poprzestać,  jednak samo dobre serce nie zawsze jest wystarczające w ocenie działań. Jeden z moich ulubionych cytatów brzmi: Jeżeli chcesz poznać prawdziwy charakter człowieka, daj mu władzę – A. Lincoln. Nic bowiem tak nie uwypukli cech charakteru jak berło w ręku.

Jakie cechy powinien zatem posiadać dobry szef?

Tylko praca daje okazję odkryć nam nas samych, pokazać to, czym naprawdę jesteśmy, a nie tylko to, na co wyglądamy.

Powinien być profesjonalistą. Dobry przywódca musi dawać przykład. Nastawienie i motywacja do pracy są zaraźliwe. Jeśli jednak pracownicy zauważą, że szef czegoś nie potrafi, że nie radzi sobie z wieloma rzeczami,  zaczną negować jego profesjonalizm. Powinien przy tym odpowiednio delegować zadania i zawsze być świadomym tego, co się dzieje w firmie.

Powinien szanować współpracowników. Pamiętajmy, że szacunek rodzi szacunek. Jednak szacunek sam się nie zbuduje, podobnie jak sam nie zbuduje się autorytet.  Autorytet pozytywnie wpływa na relacje w zespole i  sprawia, że praca jest bardziej wydajna.

Znalezienie i zatrzymanie najlepszych pracowników jest najbardziej wartościową zdolnością. Dałbym wszystko, co mam, wszystkie moje pieniądze, aby tylko mieć tę umiejętność. John D. Rockefeller.

Powinien umieć pozytywnie motywować do działania.  Kto chce rządzić ludźmi, nie powinien ich gnać przed sobą, lecz sprawić, by podążali za nim. Jedną z najgorszych rzeczy, jakie można zrobić to  straszyć pracowników. To tylko świadczy o tym, jak nieudolna jest umiejętność motywowania osoby straszącej.

Pamiętaj, że bierny pracownik śmieje się z dowcipów szefa, aktywny pilnuje, aby śmiali się inni.

Powinien słuchać współpracowników – wszak monolog to nie dialog. Posłuszny podwładny robi te same błędy co przełożony. Dobry szef słucha uważnie, co mają do powiedzenia współpracownicy. Drzwi do swojego gabinetu ma zawsze „otwarte” w znaczeniu przenośnym a nie dosłownym. Każdy, kto chce porozmawiać, podzielić się rozsądną koncepcją powinien móc wejść. Drzwi otwarte w znaczeniu dosłownym to próba nieustannego kontrolowania pracowników i to akurat nie przemawia na jego plus.

Twoją marką jest to, co ludzie mówią o tobie, kiedy wyjdziesz z pokoju. Jeff Bezos, CEO i założyciel Amazona

Nie powinien śledzić pracowników i wprowadzać niezdrowej rywalizacji. Wśród 8 najgorszych cech szefa według Focus znalazły się właśnie te dwie rzeczy. Nieustanne śledzenie, podejrzewanie, nastawia ludzi przeciwko sobie, rozprowadzanie plotek, doprowadzanie do konfliktów w firmie wpływa negatywnie na efektywność pracy. Ciągłe przebywanie ze sobą może powodować napięcia, które negatywnie wpływają na pracę, a jeżeli nie zostaną rozładowane mogą prowadzić do poważniejszych szkód. Zaskakujące jest jednak to, że badania pokazują, iż w wielu przypadkach szefowie, których pracownicy negatywnie ocenili pod wieloma względami, sami nie mają sobie nic do zarzucenia. Czy na pewno? [Focus]

Powinien traktować ludzi jak ludzi a nie jak roboty. Jeśli traktujesz ludzi jak roboty, lepiej pobaw się w klocki lego a nie zarządzanie. Zespół składa się z indywidualności, a każda osoba jest inna. To nie znaczy, że wszystkich należy oceniać taką samą miarą, jednak należy oceniać ich równo i sprawiedliwie. Pracownicy potrzebują wsparcia, zrozumienia, uwagi. Nie są maszynami pozbawionymi uczuć.

Powinien trzymać nerwy na wodzy i być stabilnym emocjonalnie. Szef, który nie jest stabilny emocjonalnie, czyli typ impulsywny o osobowości chwiejnej emocjonalnie charakteryzuje się skłonnością do konfliktów z innymi i kapryśnością nastrojów. Posiada również skłonność do łatwości reagowania gniewem lub przemocą, trudności z podtrzymaniem działań, które nie przynoszą szybkiej satysfakcji.

Powinien zaszczepić poczucie odpowiedzialności za firmę w poszczególnych członkach swojego zespołu. Jeśli pracownicy będą utożsamiać się z firmą, efektywność działań w  firmie będzie lepsza. Udział w procesie podejmowania decyzji przez wszystkich współpracowników rodzi przede wszystkim poczucie odpowiedzialności za skutki ich wdrażania i daje poczucie przynależności do firmy.

Powinien brać odpowiedzialność za porażki swojego zespołu.

Powinien sprawnie podejmować decyzje. Nie powinien zawsze podejmować decyzji osobiście, ale angażować w ten proces swoich podwładnych. Powinien pytać o opinie, sugestie i propozycje zmian. Tak się buduje silny zespół.  I nie powinien nigdy podejmować decyzji na podstawie strzępów informacji. Gdy szef co chwila zmienia zdanie, trudne jest nawet przytakiwanie.

Nie powinien nigdy zawstydzać swoich  pracowników publicznie.

Powinien szanować swój czas i czas swoich  pracowników.

Nie powinien rozwiązywać problemów za podwładnych. Co nie znaczy, że nie powinien pełnić w tym względzie roli doradczej.

Powinien dotrzymywać słowa.

Nigdy nie powinien wykorzystywać swojej pozycji, aby poprawić swoją sytuację kosztem innych.

Prawdziwe bogactwo to nie to, ile twoja praca pozwoli ci zarobić, ale to, kim cię uczyni. Pino Pellegrini

Powinien postępować tak, jakby chciał, aby wobec niego postępowano. To żelazna zasada Kanta, która sprawdza się w życiu. Nigdy nie wiadomo, czy szef nie zamieni się kiedyś miejscem ze współpracownikiem. 🙂

A na koniec należy pamiętać, że:

Jest tylko jeden szef. Klient. On może zwol­nić każ­de­go w fir­mie, od pre­ze­sa w dół – po pro­stu wy­da­jąc swoje pie­nią­dze gdzie in­dziej.  Sam Walton, założyciel i twórca potęgi sieci handlowej Wall-Mart

Ile z tych cech mają wasi szefowie?

A jeśli jesteś szefem, ile z tych cech posiadasz?